Brood en rozen Internationale Vrouwendag is een herdenking van de eerste staking door vrouwen die plaatsvond op 8 maart 1908 in New York. Deze was gericht tegen de slechte arbeidsomstandigheden in de textielindustrie. Vrouwen eisten ‘brood en rozen’ (vrijheid om te werken, zich te ontplooien en uit de houtgreep van het huisvrouwenbestaan te stappen. Het levensgeluk bestaat naast brood ook uit af en toe eens uit ‘rozen’ – je hart volgen).
Vrouwenemancipatie De staking was het prille begin van de strijd voor de vrouwenemancipatie en tegen de vrouwendiscriminatie. In 1910 deed de Duitse socialiste Clara Zetkin tijdens een conferentie voor socialistische vrouwen in Kopenhagen het voorstel om 8 maart uit te roepen tot Internationale Vrouwendag. In 1917 brak op 8 maart opnieuw een staking uit vanwege de slechte arbeidsomstandigheden in de textielindustrie, nu in het Russische Sint-Petersburg, onder leiding van de revolutionaire Alexandra Kollontai. Nu werd 8 maart definitief de datum van Internationale Vrouwendag.
Feministische golf Sinds in de jaren ’60 de 2e feministische golf op gang kwam wordt de dag weer volop gevierd, meestal met demonstraties, bijeenkomsten en conferenties. Vrouwen van alle landen, gezindten en politieke stromingen nemen deel. In 1978 werd de Internationale Vrouwendag ook door de Verenigde Naties erkend.
Natuurlijk is in ons kikkerlandje een demonstratie niet echt aan de orde, maar er zijn wel degelijk bewegingen die vrouwen onderling verbinden. Denk aan politiek en sociaal, maar ook op het spirituele vlak is veel aandacht voor powervrouwen en soulsisters. Social media zijn daarvoor een prima katalysator.